Vanaf half juli is het zover, dan word ik zomerdirecteur van VKA. Inmiddels de vierde in de geschiedenis van onze organisatie. Waar wij normaal gesproken twee directeuren hebben, zijn deze in juli voor 2,5 week tegelijkertijd met vakantie. Om het schip niet zonder stuurman achter te laten, mag ik als zomerdirecteur alle verantwoordelijkheden overnemen. Alle? Ja, alle!
Zomerdirecteur
Ik ben inmiddels 2,5 half jaar werkzaam bij VKA en voor mij is dit de tweede keer dat er een zomerdirecteur wordt aangesteld. Gedurende die periode zal ik alle ‘normale’ taken van de directie overnemen: offertes goedkeuren, facturen controleren en betalen, sollicitatiegesprekken voeren, klantgesprekken overnemen en overige directietaken op me nemen.
Maar naast de lopende directietaken krijg ik ook de ruimte om een eigen invulling aan deze periode te geven. Die ruimte wil ik natuurlijk graag benutten, maar hoe? Het aanstellen van een zomerdirecteur getuigt van veel vertrouwen van de directie, maar mij bekroop ook het gevoel van “als alles maar goed gaat”. Eigenlijk een hele rare gedachte, want waarom zou altijd alles goed moeten gaan? Moet ik foutloos te werk gaan om succesvol zomerdirecteur te zijn?
Durf te falen
Spelend met die gedachte heb ik een thema bedacht voor de aankomende weken: ‘durf te falen’! Albert Einstein zei het al eens: ‘Iemand die nooit een fout maakt, heeft nooit iets nieuws geprobeerd’. En wat wil het toeval… ik ga iets heel nieuws proberen door zomerdirecteur te zijn. Ik wil daarom in die periode dus innovatie en vooral lef centraal stellen. Nieuwe initiatieven nemen en kansen durven pakken. Niet alleen door mijzelf, maar hopelijk voor de hele organisatie.
Een reactie van mijn omgeving, nadat ik vertelde dat ik zomerdirecteur mocht worden, was wel: “leg de lat niet te hoog, je hebt maar ruim twee weken”. Omdat ik naast de directietaken ook mijn ‘normale’ werk als adviseur gewoon ga voortzetten, gaan het zeker intensieve tijden worden. Maar juist die barrière wil ik wegnemen. Als ik het niet probeer zal het niet lukken. Als ik het wel probeer en het mislukt dan heb ik hopelijk een paar belangrijke lessen geleerd die ik kan delen met mijn collega’s (en een paar goede verhalen voor bij het koffiezetapparaat).
Tijdens de 2,5 week zal ik daarom een programma (gaan) samenstellen met als doel om binnen VKA nog sterker een werkomgeving te creëren waarin wij als werknemers fouten kunnen en durven maken. Waarin wij met z’n allen lef durven te tonen om uiteindelijk meer te leren van onze fouten, maar ook van de ervaringen én de successen. In mijn ideale wereld zouden de werknemers van VKA (waaronder ikzelf) in die periode in ieder geval één keer uit hun ‘comfort zone’ zijn gestapt en iets hebben geleerd van die ervaring.
Natuurlijk ga ik voor die weken ook doelen voor mijzelf formuleren. Het zou toch gaaf zijn als ik juist die ene nieuwe klant kan binnen halen. Of juist die ene potentiële collega kan laten kiezen voor VKA. Maar een meer persoonlijk doel, ik wil eigenlijk dit verhaal ook aan meer mensen vertellen, dus waarom niet bij Humberto aan tafel?
Of het gaat lukken? Ik weet het niet, maar ik ga het in ieder geval proberen!